پرویز پرستویی: فکرمان و هدف مان صلح است - وبلاگ گل یخ

به گزارش وبلاگ گل یخ، پرویز پرستویی بازیگر و حبیب احمدزاده کارگردان فیلم سینمایی افسانه بناسان، غول چراغ جادو در نشست رسانه ای جشنواره جهانی فجر، این فیلم را فیلمی در ستایش صلح توصیف کردند.

به گزارش گروه فرهنگی وبلاگ گل یخ به نقل از ستاد خبری سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، نشست رسانه ای فیلم سینمایی افسانه بناسان، غول چراغ جادو با حضور پرویز پرستویی، حبیب احمدزاده عصر امروز شنبه 8 خردادماه در پردیس سینمایی چارسو محل برگزاری سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار گردید.

حبیب احمدزاده در ابتدای این نشست، درخصوص علت اصلی ساخت این فیلم گفت: گاهی اوقات آدم احساس می نماید که باید به هر ترتیبی که می تواند، مثل نوشتن داستان، کشیدن نقاشی یا ساخت یک فیلم، از برخی دیگر تشکر کند. این فیلم هم در حقیقت برای تشکر کردن از خانم سویا ساخته شد. کسی که سال ها در ژاپن جانبازان شیمیایی ما را ریکاوری می کرد و پایه اصلی ساخت این فیلم بود.

او اضافه نمود: البته در ابتدا قصد نداشتیم که یک فیلم بلند به این سبک و سیاق بسازیم، اما زمانی که ایده این کار را با خانم سویا مطرح کردیم، با سه شرط پذیرفت که این فیلم ساخته گردد، یکی اینکه ماجرای آن داستانی باشد، دوم اینکه محور اصلی قصه خودش نباشد و سوم اینکه کلیت کار یک حالت آموزشی باشد. در نهایت هم، این اثر با یاری عواملی که برای بخش بخش آن زحمت کشیدند، با وجود کمبود بودجه و مشکلاتی که این اواخر به علت بیماری کرونا داشتیم، ساخته شد تا به نوعی از طرف ملت ایران از کسانی که در روزهای سخت به آنها یاری کردند، تشکر نموده باشیم.

محمود بنکدارنیا از بازیگران این فیلم و رابط اصلی عوامل با قهرمان ژاپنی داستان، در پاسخ به این سوال که بناسان به چه معناست و چطور به نام فیلم اضافه شده، گفت: بناسان، کلمه فی البداهه ای نیست، من از سال ها پیش در ژاپن دانشجو بودم و از آنجا که تلفظ کلمه بنکدار برایشان سخت است، من را با نام بناسان صدا می زدند و از اوایل دهه هشتاد، نام ژاپنی من بناسان شد.

تماس تصویری از چارسو با ژاپن

در اواسط نشست هم شیسوکو تسویا، کسی که ایده اصلی ساخت این فیلم از روی زندگی او ساخته شده بود، به وسیله تماس تصویری به نشست اضافه شد و با اعلام این موضوع که به علت کرونا نتوانسته به تهران بیاید، در رابطه با الهام دریافت از او، برای ساخت این فیلم اظهار کرد: من اصلاً آدم خاصی نیستم، کار خاصی هم نکردم که بخواهم راجع به آن صحبت کنم. من فکر می کنم هر آدمی، در هر اتفاقی فردِ دردمندی را دید، اگر می توانست یاریی کند، باید حتما این کار را انجام دهد. من چون دیدم حداقل کاری که می توانستم برای جانبازان شیمیایی انجام دهم، یاری به آنها بوده، پس این کار را انجام دادم. نیازی هم نبود که این یاری جایی منعکس گردد ولی با اصرار دوستان ایرانی، این فیلم ساخته شد. در زندگی انسان ها اتفاقاتی می افتد و افراد دچار تغییر و تحول می شوند، برای من هم در مقطعی این اتفاق رخ داد و امیدوارم بتوانم به همه مردم جهان یاری کنم.

پرویز پرستویی بازیگر اصلی افسانه بناسان، غول چراغ جادو هم در بخش هایی از این نشست با تشریح چگونگی شکلگیری ساخت این فیلم که در ستایش صلح است، درخصوص سفری که به هیروشیما و برای بزرگداشت بمباران شیمیایی این شهر در جنگ جهانی دوم داشتند اسم کرد: در این سفر ما حدود بیست هزار نفر را دیدیم که از اقصی نقاط جهان به نشانه صلح دور هم جمع شده بودند، ما برای بار اول دیدیم که این همه آدم دغدغه مند برای صلح اینجا هستند، اما خیلی از آنها هنوز نمی دانند که در ایران هم جانبازان بمباران شیمیایی وجود دارند و نمی دانستند ما سردشت و حلبچه داریم. این ارتباط برقرار شد و با یاری شهردار هیروشیما جشنواره فیلم های ایرانی را راه اندازی کردیم. این جشنواره با آثار دفاع مقدس آغاز شد و پای آثار اجتماعی و حتی کمدی هم به آن باز شد.

او در ادامه با اشاره به چگونگی ساخت این فیلم شرح داد: در این میان دغدغه ای در فکر آقای احمدزاده شکل گرفت و گفت حالا باید این صلح و یاری کردن به همدیگر را اشاعه دهیم، موضوعی که هر بشری روی این کره خاکی باید به آن بیاندیشد. من قصد شعار دادن ندارم، سال هاست به عشق مردم و برای مردم کار می کنم، خانم تسویا کلینیکی وقف خدمت به آدم های کم بضاعت دارد و دغدغه اش یاری کردن است یا پروفسور اروپایی که در فیلم بود هم برای یاری به مردم، کوشش زیادی نموده، او در زمان جنگ، جانبازان و شیمیایی های دفاع مقدس ایرانی را با وجود مخالفت ها مداوا می کرد. یعنی یک مثلث با سه ضلع از شرق آسیا، اروپا و خاورمیانه شکل گرفت که همگی یک هدف را دنبال می کردند، آن هدف هم چیزی نبود جز صلح که امیدواریم در سراسر جهان برقرار گردد.

پرستویی در انتهای صحبت هایش گفت: ما خواستیم بگوییم هدف مان و فکرمان، همان صلح است و خوشحالیم که همدیگر را پیدا کردیم.